Potiče iz sela Grabovca u opštini Knić. Rođen je 29. oktobra 1882. godine u Kragujevcu od oca Todora advokata i majke Jelene. Posle osnovne škole završio je šest razreda gimnazije 1898. godine u Kragujevcu. U nižu školu Vojne akademije stupio je 14. septembra 1898. godine, koju je uspešno završio 1900. godine.

Učestvovao je u Balkanskom ratu 1912, u ratu sa bugarima 1913. godine, u austrougarskom ratu 1914. godine, u Prvom svetskom ratu 1915. godine. Bio je borac sa solunskog fronta 1916-1918. godine. Radio je u Vrhovnoj komandi kao stručni vojni savetnik. Bio je prvi ađutant Aleksandra Karađorđevića. Kao komandant vazduhoplovstva napisao je knjigu “Tehnika vazduhoplovsva”.

Načelnik generalštaba, odlikovan sa više vojnih i ratnih odlikovanja i albanskom spomenicom.

– Zlatnom medaljom za hrabrost (1913),

– Belim orlom V stepena (1913),

– Albanskom spomenicom (1915),

– Karađorđevom zvezdom IV stepena sa mačevima (1917),

– Karađorđevom zvezdom III stepena (1919),

– Jugoslovenskom krunom III reda (1933),

– Jugoslovenskom krunom II stepena (1936),

– Ordenom Sv. Save I reda (1936),

– Ruskim ordenom Sv. Ane sa mačevima III stepena,

– Francuski Ratni krst sa palmom (1919),

– Engleskim ordenom Service distingue (1919),

– Argentinskom medaljom za hrabrost (1919),

– Francuskim ordenom legije časti (1930),

– Čekoslovačkim ordenom Belog lava II reda (1931),

– Grčkim ordenom “Feniks” II reda (1932).

U Drugom svetskom ratu bio je predsednik Vojne vlade Jugoslavije u periodu objave rata sa Nemačkom. Dušan je umro 1962. godine u svojoj kući na Topčideru.